Vooral in de uitgestrekte estuaria van Normandië en Bretagne wordt in de korte periode van het zeekraalseizoen – van eind mei tot half of maximaal eind augustus – een enorme hoeveelheid zeekraal geoogst. Die zeekraal groeit daar van nature in een zilt en nat gebied dat tweemaal per dag enkele uren onder zeewater komt te staan. De baai van de Somme is waarschijnlijk het grootste aaneengesloten productiegebied van West-Europa. Omdat het niet is bedijkt, zijn de gebieden voortdurend aan verandering onderhevig doordat de aanslibbing door de Somme doorgaat. De bodem bestaat vooral uit klei. Het klimaat is een gematigd zeeklimaat, maar warmer dan het Nederlandse en daardoor begint het seizoen vroeger.

Zeekraaloogst in de baai van de Somme

Vissers te voet

Van mei tot augustus gaan de zogenaamde pêcheurs à pied (vissers die te voet gaan) met hun fiets bij zonsopgang op pad. Voor bijna driehonderd hectare kustlijn is door de Franse overheid een licentie om te snijden uitgegeven. Ook enkele Nederlanders bezitten zo’n Franse licentie, die hebben dan weer pêcheurs à pied in dienst om voor hen te snijden.

Binnen het gebied waarvoor de snijders een licentie hebben, doorkruisen ze bij laag tij de stroompjes en poelen in het estuarium op zoek naar jonge zeekraal van de juiste lengte. Alleen de heel jonge scheuten zijn mals en lekker om te eten. De snijder komt om de paar dagen terug om de nieuwe zeekraaltopjes in een bepaald gebied te oogsten. Voor het snijden gebruiken de snijders een ingenieus soort zeisje met opstaande rand, dat bevestigd is aan een net waarin de zeekraal wordt opgevangen. Een ervaren snijder kan wel 15 kilo per uur oogsten. In de loop van de morgen keren de pêcheurs terug met hun lading zeekraal. Eenmaal gesorteerd en verpakt wordt de zeekraal vervolgens door koelwagens naar de consumentencentra gebracht.

Halfwild

Als de natuur volledig haar gang zou gaan, zouden de velden in het estuarium snel verlanden en de ondiep wortelende zeekraal zou worden verdrongen door gewassen als spartina en zeeaster. Daarom wordt het hele jaar door gewied om de percelen zo goed mogelijk onkruid vrij te houden. Wanneer ’s winters al het zeekraalzaad is gevallen, worden de velden bovendien bewerkt met een rotavator waardoor ongewenste onkruiden en grassen worden uitgerukt. Vanwege deze regulerende activiteiten kan deze zeekraal als ‘halfwild’ worden gekwalificeerd.

Salicornia Europea in Bretagne

Fris product

De Franse zeekraal en de Zeeuwse komen sterk overeen: een fris groen ogend product, dat knapperig en lekker zout smaakt. Er wordt onderscheid gemaakt tussen de wat fijnere Franse zeekraal (de ramosissima van hoger op de kwelders) en de steviger uitgevallen procumbens van dichter op de vloedlijn. Echter in het juveniele stadium waarin de planten worden geoogst is het onderscheid moeilijk waarneembaar. Ze worden over het algemeen door elkaar verkocht.